Friday, February 1, 2008

Life's Sweetest...

Habang nagtitingin tingin ako sa mga blog, may mga iba na magaling talaga mag-ingles. Kaya naisip ko gawing ingles ang post na ito...

Yesterday...
Though it was not a great day, at least it has been good. Classes has been altered and trimmed down starting at 3. The awaited championship has arrived. The match of the Steneo and Syntrax. The Pay-offs has not been lost. The Syntrax won. An overtime was promulgated because it has been a tie. We won 1 bet and lost another. We did nowt watch the all-stars because of unknown reasons.

Today
Good day for me but I don't think it is one to my friend Aljo. The first was the life of Kung Fu Tze and his analects. He was not able to present a homework. Well, I don't want to talk about him. He has his own blog and it is up to him if he wanted to tell about his life story. During the "after-lunch subject", a woman was introduced. I was shocked. I don't want to tell why I am shocked because I know spies are everywhere. I was not very happy to see my grades though most of them pulled up, it is still not applicable for a man to get that grade. I don't know for some. But all I can do is to accept. I guess I will never be good on those amf subjects... Today I have received another lesson on how to be a good writer...

SAWA NA AKO MAGINGLES....

Ito ang pinakamatinding pangyayari na nagbigay impact sa akin ngayong araw... Tinapon ni Emphi ang baso na pinaginuman nya sa basurahan. Ang masaklap, nakulong ang isang langaw sa loob ng baso. Nagkapatong kasi yung baso nya at ni Dan kaya nakulong ang fly. Ilang minuto din ang tinagal ng langaw. Then na-suffocate na siya. Kitang kita na nanghihina na siya at di na masyado makalipad... Hanggang nalaglag siya sa liguid at hindi na nakagalaw pa. Nakahanda na ang "guillotine" nya para mapatay na ang langaw. Pinagbotohan ang kamatayan ng langaw pero walang bumoto. Napagdesisyonan namin na i-mercy killing na ang langaw. Then it happened. Binagsak ko na yung blade ng guillotine. But still buhay pa. Binagsak ko uli at nakita na patay na ito. Ipinasok ko siya sa loob ng straw. Tila ba may pumasok na kasamaan sa isip ko at tiniris ko pa ang straw. Ramdam ko ang bawat tunog at indayog ng pagkadurog ng katawan ng langaw. Parang biglang bumalik ako ng katinuan. Naawa ako at naalala ko ang Tao Te Ching (pronounced as DAO DE JING). Maaring sa mga araw na ito ay galit at isinumpa na ako ni Lao Tse. Well, talagang naawa ako at hindi ko maintindihan bakit ganoon na lamang ang aking pagkakonsensya...

But it's been no bed of roses
No pleasure cruise -
I consider it a challenge before the whole human race -
And I ain't gonna lose -


Isang stanza mula sa kantang we are the champions... Wala lang.. Hindi ko maintindihan. Parang ang lakas ng tama ko ngayon sa kantang to...

Well, hindi tumigil ang SOCO sa pagsesearch. Kaya ito pa ang pictures...



Medyo blinur para hindi masyado makita...

SIYANGA PALA PEOPLE!!! PUNTAHAN NYO ANG BLOG NI EPHRAIM!!!!

No comments: