We Shall Observe Holidays

Quit muna tayo sa missions, quit muna tayo sa cases. Saka na natin sila ibalik after the holidays. Wala naman talaga akong gana mag post pero medyo may ilang mga bagay lamang akong nais ikwento.

Nung December 27, umakyat muli kami sa Baguio not for mission. Family gathering ito. Mas mababa siguro ng ilang temperatura mula nung umakyat ako para sa misyon. Pero ito ang catch. Wala nang vacant rooms para tulugan. Di na kami naghanap ng suite or whatsoever dahil tulugan na nga lang wala na. Fully booked lahat. Gabi na rin kasi kami nakarating and we have to find a place na kahti matulugan lang for the night. (This reminds me of the Nativity Story. Well siguro, pwede siyang irelate.) Tama ang sinabi ko, Nativity. Talagang lahat ng hotels, inns, transients, rooms for rent sinasabi, "Fully Booked na po.", "May reservation po sir?", "Bukas try nyo." (Medyo nainis ako sa nagsabi nito kasi di nya ginamit ang utak nya. SAN KAMI MATUTULOG SA GABI?), and the likes. We stayed by the Session Road sa malapit sa Burnham para magisip. Lumalamig na ang klima, naglabasan na ang mga ukay ukay. Napakaraming tao. Isipin mo ang sale sa MOA. Ganun. Andami talaga. Iba ibang uri. May foreigner at may mga kalahi din natin.

So namomroblema pa rin saan magiistay. Luckily merong kamaganak na may kakilala na nagpaparenta ng transient. So para ngang nativity. Sabsaban siya sa liit pero at least may maistayan. Puno ang parking ng sasakyan sa Session Road. Traffic kahit saan. Sa Harrison Rd, Marcos Hway at lalo na talaga sa Session. Dami talagang tao. Napagalaman namin na kaya pala ganun karami ang volume ng tao ay dahil sa almost 160,000 ang umakyat ng Baguio. Iba't ibang restaurant rin ang aming pinasok kaya naubos ang aming pera. Nagenjoy din kami sa mga binebenta ng PMA. Meron ding formation na ginawa ang PMA. Naalala ko na ilang araw na lang, papasok na ako. Galing talaga. Tapos sinasaliwan ng drums yung pag martsa nila. Meron akong video nung ginawa nila kaso yung pagexit lang yung nakuhaan ko. Andami ring tao sa PMA. Kakabilib pati yung pagtaas-baba nila ng riple. Astigin din yung pagbaba nila ng flag. 5 tao tapos di ko na kasi masyado nakita. Basta parang may mga gwardya yung may hawak ng flag. 1700 HRS pala nila binababa ang flag. Sakto. Meron ding museum ang PMA. Andun yung mga weapons na nakumpiska, dating uniform, memorabilia, mga ginagawa ng kadete sa room nila, at kung ano ano pa. May bayad. Pero di ko alam. Kaya nakalibre ako. Hehe. Nagulat na lang ako paglabas ko merong naniningil ng bayad.


Enough of Baguio. Bandang 30-31 wala nang tao gaano.

Kung mapapansin, matagal tagal din di binuksan o inupdate ang Huang Tin Sun. Dahil nga sa HOLIDAY. So mahaba haba ang holiday ng author kaya matatagalan pa ang pagupdate.

Grabe rin ang work load na iniwan. Una ay Filipino, patatapusin na ata ang libro. Sunod yung IT, dalawang kalendaryo. Mahirap rin kahit yung sa group. Ikatlo, long test daw sa entrepreneurship pagbalik ng klase. Grabe naman. Para namang lahat ng tao nasa kani-kanilang bahay lang during the vacation na walang ginagawa. Yung tipong nakaupo lang. Siyempre yung iba, tulad ko eh nagbakasyon, wala sa Maynila, busy or pumunta ng probinsya. Di bale sana kung wala ka rin ginagawa sa probinsya. Siyempre kung may kapamilya ka doon, makikipagsocialize ka. Hindi naman dahil bakasyon, nasa bahay ka lang. Siyempre bakasyon, minsan nilalamang ng mag-anak na lumabas dahil minsan lang ito. Sana naman maintindihan nila ang ilang bagay na ito. Hindi lang kami basta nakatunganga lang sa bakasyon. Meron ding gatherings at hindi academic days. Talaga nga naman.


Well first blog ko to, kanya kanyang kuro-kuro yan. Kung hindi kayo sang-ayon, gawa na lang kayo sarili nyong blog tapos duon nyo ako batikusin o wag na kayong mambatikos. Binigyan ko na nga kayo ng paglilipasan ng oras (hehe) para di lang kayo mag-iCall.

Ilang araw from now, we will have designations. Kung ano man iyon, wag nyo na pilitin arukin dahil di ko rin naman ilalabas.

Siyanga pala, friendly reminder lang sa nagpaplano na wag magbayad for the JS this coming week...

Siguro nga mas maganda kung field trip. Me, myself, mas gusto ko ang field trip. Kaya ako nag "aye" sa JS dahil akala ko hindi maapektuhan ang field trip pero tingin ko nga maaapektuhan. Anyways, we can't do anything about it na. It has been passed. Kahit hindi natin bayaran yan, yung president lang natin ang mahihirapan. Kasi sa kanya isisisi bakit hindi nya masingil or bakit hindi magbayad ang kanyang suborinates. It will be an added pressure for her. At kahit naman talaga ano nang mangyari, matutuloy din. People, kahit sino man ang presidents nyo, be considerate enough. Be responsible enough na sundin na lang ang school rules. Kasi hindi man kayo maapektuhan nyan, yung people of higher ranks, yung president ng bawat rooms, yung representatives, yung SCO and yung mismong president ng SCO ang mananagot. Hindi tayo. So wag na natin silang pahirapan. Let us comply to the rules friends. We don't want any trouble. So let's be united in this happening and be cooperative and sensitive enough para sa ating leaders. Hindi biro ang mag organize nito. Pinaghirapan din nila ito and pinaghandaan para naman walang sisihan ang maganap. Hope I made myself clear.


Sabi nga ni Sec. Duque, wag magpaptuok so ginagawa ko naman. Hehe. Mahirap mag take ng risk.

Anyways, ilang oras pa bago mag new year pero nais ko na kayong batiin ng



HAPPY NEW YEAR!

Mission: Ilocos Region

211208 0900 HRS

Unexpected ang pagbibigay sa akin ni Mr. Holmes ng assignment. Pangasinan ang destination. Pagkarating ko kaagad sa base, ibinigay agad ang mission order. Nakahanda na ang means of transportation ko na isang kotse. Ihahatid ako directly sa rest house at duon sisimulan ang mission.

1100 HRS, The Lakeshore

Nag stop over muna ang sasakyan sa "The Lakeshore" na nasa loob ng North Luzon Expressway (NLEX). Siyempre kailangan din ng fuel sa katawan. Pampanga ata ang area na ito. Ilang hours pa.

1200 HRS, Toll Gate, NLEX

Alam ko malayo pa. Pampanga pa lamang ito. Nakalabas na ng NLEX. Nakaka receive na ako ng updates from the base pero walang signal ang aking two way radio so hindi ko maibigay ang exact location ko sa base thru my voice. I have to use writing. At ito na nga sinulat ko muna dito.

1400 HRS, Basista, Pangasinan

Arrived at the rest house. Wala ka actually makita kundi puro taniman. Tahimik, at kaunti ang polusyon. Mainit ang araw. For sure di nyo pa alam ang mission order ko, well ito ang mission order:

Di ko na ilalagay ang exact copy kasi classified ang case na ito so ang pinaka mission dito is makuha ang vitaminized sack of rice na ipapadala sa local markets. Locally experimented ang bigas na ito na naglalaman ng Metamphetamine HCl. Tinawag siyang vitaminized upang malinlang ang mga tao. Ginawa ito upang kumita ng malaki ang mga pushers. Ang taong nasa likod nito, si "Uncle Sam" pa rin. Unknown pa ang real name pero nagtatago siya sa pangalang "Uncle Sam". Siya rin ang may pakana ng lahat sa Baguio. Hindi ko alam kung saan talaga siya pero kung hindi ito makuha ng Vintage Spy Investigation, ako na mismo ang huhuli kay Uncle Sam.


-Arsene (sgd.)

Signed Out: 2000 HRS.


221208 1000 HRS

Iniwan na ako ng sasakyan na naghatid sa akin. Mahirap daw kasi na matunton ang kinaroroonan ng isa sa kanilang mga agent.

1230 HRS

Hinahanap ko pa base sa mga binigay na clues kung nasaan ang vitaminized rice. Sa mga leads na naibigay, walang tama. Mahirap maghanap. Around 1120 HRS nga pala, nagkaroon ako ng signal so nakokontak ko uli ang base. Meron akong direct contacts sa iba pang field agents at mula mismo sa headquarters. Kaso kadalasan nilang pinapadala ay mga "General Message" kung saan involved ang buong investigation party. Meron din namang ibang sumasagot sa aking mga katanungan.

1930 HRS

Meron atang ibinigay sa akin ng antedote na mayroong substance na tinatawag na Venn-Tholin Drug. Isang uri ng drug ito na nakakapagpalakas na parang steroids ngunit kung mali ang intake or hindi tama ang intake ay nakakamatay. Parang na overdose ata ako. Nanghihina ako at halos hindi makagulapay. Bumalik nalang ako sa resthouse dahil dito. Nakakapanghina talaga. Parang katapusan na.

2100 HRS

I decided to end contacting the base. Hindi na kaya ng katawan ko. I have to rest. Pero isa sa mga agents na nasa headquarters ang kumontak sa akin at sinabi na meron daw on sight mula sa Muscov. Kung andito man si Uncle Sam, hindi ko alam. Nanghihina na rin ako para lumabas pa ng rest house. I just need to keep silent.

2230 HRS

Nawala ang threat ng pagdating ng Muscov. Nakalampas na sila sa Area of Responsibility ng Basista. I have to sleep.

-Arsene (sgd.)

Signed Out: 2230 HRS


231208 0600 HRS

Kailangan gumising ng maaga. Nakatanggap ako ng update mula sa base na nalaman na ang kinaroroonan ng vitaminized rice. Umalis na kami.

0730 HRS

Dumating kami sa area. Isang bodega siya sa Dagupan City. Ang area nya ay hindi pwedeng isiwalat pagkat ito'y residential area. Naroon ang vitaminized rice at dinala na namin. Wala namang humarang pero napansin namin ang camera na agad naming sinira. Wala namang ibang lookouts or something sa area. Abandoned warehouse ang lugar.

1230 HRS

Medyo natagalan kami ng balik sa resthouse dahil meron pa kaming ibang inalam about sa vitaminized rice. Sa buong area walang nakakaalam tungkol sa rice na ito. Wala ring may idea na may laboratory na nag exist within the area. Probably, galing ito sa Manila rin sa mismong base ng Muscov na hindi rin alam kung saan.

1400 HRS

Rest time. Natulog ako ngunit sa aking pagtulog, hindi ko alam kung pangitain ba siya or ano pa man pero kung gusto nyo magpakwento, contact nyo nalang ako. Ayoko ikwento talaga. Case Classified din kasi. You can access it here...


1900 HRS

Ibang klaseng feeling naman naramdaman ko. Nerve Spasms ata. Di ko alam. Ang sakit ng mga kamay ko. Take note, MGA. So yung 2 kong kamay. Hindi ko makontak ang base. Tiis tiis lang...

-Arsene (sgd.)

Signed Out: 2200 HRS


241208 0000 HRS

EXACTO!

Galing ng gising ko. Exact. Kasi ganito talaga yan. Bago ako mag sign out, nakatanggap ako ng report mula sa base na nalaman ng Muscov na nakuha ang vitaminized rice nila. Good thing hindi nila nakilala kung sino so ngayon, hinahanap nila ang vitaminized rice. Kailangan kong makalabas ng Ilocos region at makabalik ng Manila before 0700 HRS bago nila matunton at malaman na nasa akin ang vitaminized rice. Siguro aalis ako ng resthouse around 0100 HRS.

1230 HRS

Kailangan nang umalis ng resthouse. Dumating na ang magsusundo. We have to go.

0330 HRS, NLEX

Merong goma na tumama sa aming sasakyan. Of course accident. Buti mild lang at hindi umikot ang aming sasakyan. Sinira lang nya ang aming bumper at ang muffler. Wala ka nang magagawa. Kailangan nang makabalik.

0600 HRS, Manila

Finally.

-Arsene (sgd.)

MISSION PASSED, Thus closes MISSION: Ilocos Region

Note: Lahat ng pangyayari, TOTOO, FACTUAL. It's just that nilagyan lang ng istorya tungkol sa "vitaminized rice" pero ang lugar, time, date at pangyayari is factual.

Mission: Baguio - Mission Ends

Arsene ON-MISSION

Natigil ang updates ni Arsene sa mga globe subscribers at around 0900 HRS ng 131208. So naisip ni Arsene ipagpatuloy.

Wala na siyang exact time pero merong dates.

131208

Paghahanda ito actually. Bumalik kami ng camp at around 1200 HRS para umabot sa registration ng 1330 HRS. Pero bago pa man iyon, around 1000 HRS, dumaan ng Mines View Park at duon na rin nananghalian. Kumikinang ang presyo ng mga bilihin. Tipong barbecue na mabibili mo ng P10 sa Manila sa kanila ay P35. Chicken na sa Jollibee ay P80 with drinks and rice, sa kanila ay chicken lang wala pang rice or drinks. Pero dahil wala na rin akong magawa, kumain na rin ako.

Pagbalik ng camp, natulog pa muna ako at nagising sa oras na itinakda. 1430 HRS ay nagsimula na ang camp introduction. Medyo duda ako para sa mission ko. Yung target, medyo nawawala sa site pero tuloy lang.

Around 2000 HRS, nagsimula na ang mission ko. Makuha ang trophy ng Lakan na naglalaman ng isang pinagaaralang artifact na gustong mapasakamay ng Muscov Science Institute na underground company na gumagawa ng mga illegal na steroids para umabot sa 1 Billion ang energy level ng tao. Meron din siyang mga ginagawang weapons of mass destruction thru the use of drugs at makukuha lamang nila ito kapag nakuha nila ang artifact na nasa loob ng trophy ng Lakan. I know, one of the contestants is from Muscov. Sana di nila malaman na mula ako sa Vintage Spy Investigation. Anyways, nagparade.

-Arsene

Signed Out: 2330 HRS

141208

0609 HRS

Nagising ako. I know it's late, merong pang excercise pero buti inabot ko naman. Medyo kabado ako. Kapag hindi ko nakuha ang titulo, mapapasakamay ng Muscov ang trophy at matutuloy ang plano nila. I have to win. I have to. Kailangan maibalik ko sa pangangalaga ng Vintage Spy ang artifact na ito. Mga 1900 HRS natapos ako magdinner, Natulog pa ako at nagising ng 1932 HRS. Magsisimula na ang contest.

Good thing, I won. Maigi. Kailangan ko itong pagingatan. Nabigo ang Muscov. Nagtagumpay ang Vintage Spy. Ibabalik ko na ito dyan sa base.

Siyanga pala base, bakit di na kayo nagrereport ng nangyayari? Ano na ba nangyayari sa base? Na-hack ba yung systems or whatsoever? Baka naman hindi na safe itong communication natin.

-Arsene

S.O.: 2330 HRS

Base: No. Safe pa rin. Nung kahapon, umuwi ng maaga ang isa nating computer programmer. May LBM. Pero magkagayunman, hack-free pa rin ang systems. Don't worry Arsene. Good job. Hope you go back to base as soon as possible.

151208

0630 HRS

Di na ako nakapagattend ng excercise. Late na ang gising. Pero di bale. Continue lang.

Naglakad muna ako sa loob ng kampo. Nagisip-isip. Ayoko na sana bumalik ng base. Oo nga't ako ang pinakamagaling na spy sa buong agency. Pero naeenjoy ko ang lugar. Tahimik, walang gulo, walang ingay. Simple. Alam ko pagbalik ko bagong mission, bagong problema nanaman. Di ko alam.

1330 HRS nagsimula ang plenary. Marami akong naging friends. At isa sa mga ka-commision ko, galing ng Laguna, si Roy Josh ang nakaintindihan ko. halos pareho kasi kami ng ugali. Di ko alam kung nagwowork din siya sa isang detective agency. Anways, natapos ang plenary ng 1800 HRS. Kumain na ako ng dinner.

Around 2030 HRS, nakuha ng sinamahan kong school ang Outstanding Delegation. Ang galing. Congratulations PUP Laboratory High School!

Di rin ako nakatulog kaagad. Lumabas muna ako magpalamig ng niyaya ako ni "Lakambini" na take a walk.

Pumunta kami sa may baba ng Albert Hall at marami ring nakipagusap. Naglalaro ng Patintero ang ibang delegates. Hindi ko napansin ang pinaghihinalaan kong padala ng Muscov. Siguro di na siya pumunta. Sobrang lamig that time. Grabe. Nagkaroon naman kami ng magandang komunikasyon at naisipang bumalik ng barracks ng 161208, 0130 HRS.

Lahat tucked na sa kama, I have to go na rin.

-Arsene

S.O.: 0145 HRS

161208

Uuwi na. Free time na at naisipan pumunta ng Burnham Park.


Around 0930 HRS, nasa bangka yan actually. Nagenjoy ako sa bangka kasi paikot ikot. hehe. Natagalan bago naka abante yung bangka.

Around 1030 HRS, pumunta na ng palengke at pinalibutan kami ng iba't ibang specie ng lugar. Nagtitinda ng plastik at kung ano ano pa. 1130 HRS ng bumalik ng kampo.

Mga 1300 HRS na ng nag board ng bus. Umalis na rin ang bus at naghintay muli ng pasahero. 7 Hours uli na byahe. Back to Manila.

Mission Passed. Thus, closes Mission: Baguio

Arsene, signing out.

-Arsene

Line distorted at 1400 HRS.

That ends Mission: Baguio. Ang pictures during the mission process ay hindi pa fully uploaded. I-upload ko muna ang partial nito.

Mission: Baguio

Ito ang bagong update group message na sisimulan ko. Ang Mission:Baguio. Ganito ang background nyan.

Si Arsene, isang agent ng Vintage Spy ay pinadala ni Godfather sa Baguio upang imbestigahan ang isang case. Natanggap ni Arsene ang malaking envelope na naglalaman ng mission nya at mga pertinent information tungkol sa mission at tinatakan ito ng FOR YOUR EYES ONLY. Pagbukas nya ng envelope, merong folder at may tatak ng Vintage Spy Investigation. Meron ding ALL CAPS sa labas ng folder na HIGHLY CONFIDENTIAL. Dahil duon, hindi maisisiwalat ng blog na ito ang nilalaman ng mission. Pero magbibigay ng updates si Arsene kung nasaan na siya para masubaybayan natin ang bawat minuto ng kanyang mission. Merong ilang tauhan ng Vintage Spe Pictures ang nag hack ng Online Technology ni Arsene na ginagamit nya para magbigay ng update sa base ng Vintage Spy Investigation. In that time, malalaman natin ang mission ni Arsene.

Therefore, Mission:Baguio starts NOW.

2131 HRS, 111208

Kasalukuyan ko nang inaayos ang mga gamit bukas. Kailangan walang makalimutan. Sabi nga ni Godfather, "We cannot afford any mistakes, Arsene." Umaalingaw-ngaw pa rin sa tenga ko hanggang ngayon. Kailangan maganda ang kalabasan nito. Kahit pinadala na ako sa iba't ibang lugar within PUP or Manila or Sta. Mesa, hindi pa ako naipapadala sa isang convention tulad nito. Malalim talaga. May magaganap. And I have to know it.

Till here na lang muna. Hindi ko na mailalagay pa ang ibang updates sa net. Delikado. Thru mobile phone ko na lang siguro ipapatch.

-Arsene


Ayun. Bukas pa ata ang alis ni Arsene. 1000 Hours.

Maiba tayo...

Kanina, I cannot explain. Maganda ang weather. Everything's fine. Pero as usual, meron nga bang pagbabago. Wala pa rin. It is still me, walang salitaan. Though gusto ko sabihin kung gaano kaganda ang weather, my instincts stop me. Haizzz... Sana darating ang time and sana malapit na, na masabi ko kung gaano kaganda ang weather. At gaano kahalaga ang weather.

Nakabili na rin ako ng dapat bilhin ngunit may suliranin...

May mga maiiwan na gawain dito sa Maynila tulad ng project sa IT, presentation atbp. Binibigyan ko ng responsibilidad si Migraso para sa IT at si Gianan para sa presentation. Hope they do their posts well...



Goodluck Arsene! Bon Voyage!

Mission: Baguio

Ito ang bagong update group message na sisimulan ko. Ang Mission:Baguio. Ganito ang background nyan.

Si Arsene, isang agent ng Vintage Spy ay pinadala ni Godfather sa Baguio upang imbestigahan ang isang case. Natanggap ni Arsene ang malaking envelope na naglalaman ng mission nya at mga pertinent information tungkol sa mission at tinatakan ito ng FOR YOUR EYES ONLY. Pagbukas nya ng envelope, merong folder at may tatak ng Vintage Spy Investigation. Meron ding ALL CAPS sa labas ng folder na HIGHLY CONFIDENTIAL. Dahil duon, hindi maisisiwalat ng blog na ito ang nilalaman ng mission. Pero magbibigay ng updates si Arsene kung nasaan na siya para masubaybayan natin ang bawat minuto ng kanyang mission. Merong ilang tauhan ng Vintage Spe Pictures ang nag hack ng Online Technology ni Arsene na ginagamit nya para magbigay ng update sa base ng Vintage Spy Investigation. In that time, malalaman natin ang mission ni Arsene.

Therefore, Mission:Baguio starts NOW.

2131 HRS, 111208

Kasalukuyan ko nang inaayos ang mga gamit bukas. Kailangan walang makalimutan. Sabi nga ni Godfather, "We cannot afford any mistakes, Arsene." Umaalingaw-ngaw pa rin sa tenga ko hanggang ngayon. Kailangan maganda ang kalabasan nito. Kahit pinadala na ako sa iba't ibang lugar within PUP or Manila or Sta. Mesa, hindi pa ako naipapadala sa isang convention tulad nito. Malalim talaga. May magaganap. And I have to know it.

Till here na lang muna. Hindi ko na mailalagay pa ang ibang updates sa net. Delikado. Thru mobile phone ko na lang siguro ipapatch.

-Arsene


Ayun. Bukas pa ata ang alis ni Arsene. 1000 Hours.

Maiba tayo...

Kanina, I cannot explain. Maganda ang weather. Everything's fine. Pero as usual, meron nga bang pagbabago. Wala pa rin. It is still me, walang salitaan. Though gusto ko sabihin kung gaano kaganda ang weather, my instincts stop me. Haizzz... Sana darating ang time and sana malapit na, na masabi ko kung gaano kaganda ang weather. At gaano kahalaga ang weather.

Nakabili na rin ako ng dapat bilhin ngunit may suliranin...

May mga maiiwan na gawain dito sa Maynila tulad ng project sa IT, presentation atbp. Binibigyan ko ng responsibilidad si Migraso para sa IT at si Gianan para sa presentation. Hope they do their posts well...



Goodluck Arsene! Bon Voyage!

We Three Kings

Nakikinig lang ako sa tugtugin na "We Three Kings" nang may mga bagay na nagfaflash back sa akin.

Hindi talaga ako pwede magkwento ng direkta so siguro I'll just relate this story...

Sa isang kaharian, merong isang monarko na namumuno sa lugar na iyon. Ang pamilya ng Cervantes. Si Haring Cervantes o mas kilala sa tawag na Haring Cer, ay merong mga kaanak. Marami siyang anak ngunit mga significant lang ang isasama ko. Bago ang lahat pala, meron siyang reyna. Si Reyna Juana. Well ito na nga. Dahil nga sa matanda na si Haring Cer at malapit na ring pumanaw si Reyna Juana, naisip nila na ipasa ang pamumuno sa kanilang mga anak. Ito ay sina Prinsipe Salvador, Prinsipe Santiago, Prinsipe Alberto, Prinsipe Guerrero, Prinsipe Lamiente at marami pang iba. Meron din siyang ibang kamaganak na naninirahan sa kanyang palasyo. Naroon ang tiyahin ng pinsan ng asawa ng kapatid ni Reyna Juana. Naroon din ang iba nyang pinsan, at iba pang kaanak nya at ng kanyang asawa. Isang araw, naisip utusan ng hari ang 5 nyang anak para mangaso. Hindi man ito gusto ni Reyna Juana, wala pa rin siyang magagawa dahil utos ito ng hari. Bago umalis ang 5 prinsipe, binigyan ito ni Reyna Juana ng tigiisang salamin. Bago pa man sumakay sa kanya-kanyang kabayo ang mga prinsipe, tinawag sila ni Viktoria, ang tiyahin ng pinsan ng asawa ng kapatid ni Reyna Juana.
"Ihanda nyo ako ng isang kabayo at sasabay ako sa inyong byahe." sabi ni Viktoria
Wala naman magawa ang mga prinsipe kaya si Prinsipe Guerrero ay kumuha na ng kabayo. Habang kumukuha ng kabayo si Prinsipe Guerrero nagkwentuhan ang iba pang mga prinsipe. Naputol ang kwentuhan nila ng dumating si Viktoria.
'Mukha kang hindi prinsipe sa gayak mo Santiago! Mag-ayos prinsipe ka naman!" utos ni Viktoria
"Ngunit mangangaso lang naman kami. HIndi na nangangailangan ng mga mamahaling roba at kasuotan. Tayo tayo at mga hayop lang naman ang makakakita sa atin." pagpapaliwanag ni Viktoria
"Wala kang karapatang magpaliwanag!" sabi ni Viktoria.
Naisip pa sumagot ni Prinsipe Santiago pero nabaling ang paningin ni Viktoria sa ibang prinsipe.
"Malapit nang mapunit yung bag na dala mo sa kabayo"
"Ano ba yan."
"Punyemas"
Mga puna ni Viktoria ang naririnig ng mga prinsipe.
"Ang epal talaga ng Viktoria na yan. Ano bang pakialam nya." reklamo ng ibang prinsipe.
"E di ligawin natin siya! Iwanan natin siya sa gubat!" sabi ni Prinsipe Salvador.
Nagsimula na ang paglalakbay at ginawa nila ang plano nila...

Ganito kasi iyan... Itong istorya na ito, actually gusto ko talaga magmura. Kaso kasi masyadong masama. Madagdagan ng explicit content yung blog ko...

Anyways, di na ako makakaupdate kasi pupunta ako sa Baguio.

Biglaan ang mga pangyayari. Hindi inaasahan...


Anyways, sige na, gagawa pa ako ng resume.

All I Ask of You...

Isang araw, naisipan kong manood ng Phantom of the Opera. Hanggang ngayon di pa rin ako maka-get over. There is something kasi sa story na nakakarelate talaga ako especially sa buhay ni Phantom. Hindi man ako inaapi ng mundo, meron pa ring something. Tipong ako si Phantom at nakita ko si Christine na kumakanta kasama ni Raoul, siyempre nararamdaman ko rin ang nararamdaman ni Phantom.



Everytime na nakakakita ako ng ganitong mga scenes, I know, there will always be hope. Tuwing may araw. Mga panahong pasinag ang araw, alam ko na darating ang panahon na ang araw ay sisikat din. Ngunit sa ilang mga bagay, kung saan palubog na ang araw, parang patapos na ang oras ng liwanag at kailangan mo muli mamuhay sa dilim at hintayin ang araw kinabukasan. Ngunit ang tanong, kailan sisikat ang araw na ito?


Panalo si Pacquiao, Patay na si Marky Cielo. Di rin talaga akalain ang mga bagay na ito. Regarding naman kay Pacman, kung tinuloy ko pala ang pusta ko, panalo sana. Pero ayos lang. Hehe. At least di ako napasok sa sugal.


Base sa mga nasasagap ng aking transmitters, merong something na nagaganap. Kung ano ang something na yun, saka ko na lilinawin kapag andyan na ang mga solid proofs.

Sa Cases walang updates. Though merong updates sa Foreigner Case, parang ganun pa rin naman kasi. So wala pang significant event na naganap or TUNAY na updates.

May mga panahon na gusto mo magalit pero dahil nga sa ako ang taong hindi nagagalit, siguro napigil ko pa rin ang emosyon ko. Pero I will always remember the days. And someday, kapag sumikat na ang araw ko, hindi ko isusumbat sa kanila ang days na habang nasa dilim ako eh lalo pa nila ako ibinabaon. Ipapaalala ko lang na minsan akong nalugmok sa dilim ngunit nakaahon si liwanag...

All I Ask of You...

Isang araw, naisipan kong manood ng Phantom of the Opera. Hanggang ngayon di pa rin ako maka-get over. There is something kasi sa story na nakakarelate talaga ako especially sa buhay ni Phantom. Hindi man ako inaapi ng mundo, meron pa ring something. Tipong ako si Phantom at nakita ko si Christine na kumakanta kasama ni Raoul, siyempre nararamdaman ko rin ang nararamdaman ni Phantom.



Everytime na nakakakita ako ng ganitong mga scenes, I know, there will always be hope. Tuwing may araw. Mga panahong pasinag ang araw, alam ko na darating ang panahon na ang araw ay sisikat din. Ngunit sa ilang mga bagay, kung saan palubog na ang araw, parang patapos na ang oras ng liwanag at kailangan mo muli mamuhay sa dilim at hintayin ang araw kinabukasan. Ngunit ang tanong, kailan sisikat ang araw na ito?


Panalo si Pacquiao, Patay na si Marky Cielo. Di rin talaga akalain ang mga bagay na ito. Regarding naman kay Pacman, kung tinuloy ko pala ang pusta ko, panalo sana. Pero ayos lang. Hehe. At least di ako napasok sa sugal.


Base sa mga nasasagap ng aking transmitters, merong something na nagaganap. Kung ano ang something na yun, saka ko na lilinawin kapag andyan na ang mga solid proofs.

Sa Cases walang updates. Though merong updates sa Foreigner Case, parang ganun pa rin naman kasi. So wala pang significant event na naganap or TUNAY na updates.

May mga panahon na gusto mo magalit pero dahil nga sa ako ang taong hindi nagagalit, siguro napigil ko pa rin ang emosyon ko. Pero I will always remember the days. And someday, kapag sumikat na ang araw ko, hindi ko isusumbat sa kanila ang days na habang nasa dilim ako eh lalo pa nila ako ibinabaon. Ipapaalala ko lang na minsan akong nalugmok sa dilim ngunit nakaahon si liwanag...

Condition Zero

Hindi ko alam kung ano meaning nito. Pero astigin kasi pakinggan.

Anyways, hindi na regular ang updates tulad ng dati kasi limited na ang time ko sa pagamit ng computer so pati yung Katas ng Buhay ay hindi na rin ganoon ka updated.

Magkagayunman, meron tayong updates at bagong case.

The Escober Case

Well matagal tagal natulog ang case na ito and ayoko na sana tapusin pa kasi walang proofs na lumalabas. Walang leads at inisip ko na baka mali lang ako at hindi naman ito sa loob ng school o walang nagmamayari sa loob ng school. Pero nuong isang araw. To be exact, Wednesday ata. Merong nakasulat sa board ng aming section. Capitalized lahat. It was ESCOBER. During that time, 2 tao ang nagsusulat sa board. Si Marty at si Knight. (Take note, babae si Knight). Anyways, tinanong ko si Marty sino ang nagsulat ng ESCOBER sa board. It will lead kung sino talaga si "Sender" at sa huli magtuturo kay Escober. Sinabi nya na ito ay si DJ (a codename). Dahil dyan meron akong single suspect para kay Escober. Si Edward. Siya pa lang. Kasi si Edward lang talaga ang pwede mo ikonekta kapag pinagusapan si DJ. And gaya nga ng sabi ko, "Everybody loves Edward."


This day mismo. Meron akong napapansin. Actually kahapon pa.


Sino Sila? Well we cannot give their identities.

The Foreigner Case

Maraming pagkatao na ang dinaanan ni "Foreigner". Dahil nga ilang beses na rin siya nasasangkot sa mga cases. Pero this time meron akong napapansin lamang. Actually hindi lang ako, maging si Arsene at si L na pumuna kanina ng pangyayari. Merong "kakaibang pagkakaintindihan" sa pagitan ni Roan (screen name ng Foreigner) at ni Marie (screen name nung girl). Sa picture, ang footage na ito ay nakuha kahapon by the Vintage Spy. Well una kasi yung mga tinginan nila sa isa't isa. I know it's not just tingin. It's something. Hindi naman siguro mutual understanding pa. Pero ewan. There is something talaga. Pati yung paglipat lipat ng rooms merong something. Ano man ang something na iyon, aalamin ko yan.


(yo man! Alano changing his appearance.)

Wala pa akong maidagdag. Next time na lang uli siguro kasi masakit na ang ulo ko...

The Conflict

Si alguna vez la vida te maltrata
acuerdate de mi
que no puede cansarse de esperar
aquel no se cansa de mirarte
-Luis Garcia Montero

Ito ang translation nyan...

Kung sakaling malupit sa iyo ang kapalaran,
alalahanin mo ako
dahil hindi mapapagod sa paghihintay
itong walang sawang tumitingin sa 'yo.

Sa LRT ko yan nakita... Medyo mairerelate kasi sa aking kwento ngayong araw na ito...

Ang presidente ng isang kumpanya ay naghire ng isang private bodyguard dahil na rin siguro sa banta sa kanyang buhay. Siyempre, merong conflict dahil nga sa bodyguard siya at presidente ng kompanya ang isa. Hindi sila gaano naguusap or wala man lamang silang any other communication maliban sa business matters na sasabihin ng presidente or schedule. Hindi sila nagkukwentuhan sa iba pang bagay. Sa kumpanyang iyon, naging malapit ang head of security sa presidente at dahil duon, naging close sila ng presidente. Mas pinagkakatiwala na ng presidente ang mga bagay bagay sa head of security kaysa sa kanyang bodyguard. Lagi nang nakikitang magkasama ang presidente at ang head of security kaya inaakala na siya na ang bagong bodyguard at driver na lang ang dating bodyguard. Then hindi nagtagal may dumating na sampid sa kumpanya. Nago-OJT siya bilang gwardya sa pinto ng kumpanya. Taga check ng bags at ng IDs. Mas nagkaroon ng closeness between sa president at sa guard though hindi pa rin nawawala ang pagextra ng head ng security sa presidente na hindi naman isanasawalang bahala ng presidente. Though di naman lagi nakikita ang presidente na kasama ang guard, nakikita sila palagi na nagkakaroon ng masinsinang usapan. Tipong mga sikreto tungkol sa kumpanya ang pinaguusapan. Medyo nagtatampo ang bodyguard dahil kahit minsan ay hindi siya binigyan ng ganung atensyon ng amo nya. Iyon ang dahilan kaya nakakaramdam ng lumbay ang bodyguard dahil kahit minsan ay hindi nakita lahat ng kanyang efforts hindi katulad ng ginawa ng head of security at guard na madaling nakuha ang loob ng presidente.

Ilan din sa mga transmitters ko ay nasisira...

Meron ding ilang extra sa mundo na patay na ngunit bumabangon pa sa hukay para manggulo ng mga nanahimik na buhay na kaluluwa.

Paskong pasko na talaga... I can really feel it...

Why is it needed?

Kahit kaunting respeto lang...

Iyan naman ang palagi kong hinihingi sa every living creature na naglalakad sa mundo. Pero meron kasing iba na sadyang wala nang pakialam sa request ko na ito. Isang magandang halimbawa. Pangingialam ng IBANG GAMIT. Yun kasi talaga eh. Pangingialam. Tapos wala pang paalam. Tapos pag tinanong mo saan napunta wala pang aamin. Magtuturuan. Kanya kanyang kuro-kuro na alam mo namang kasinungalingan. Ang nakakainis lang kasi yung makikialam talaga. Kawalang galang talaga. Makikita na walang modo. Haizz... Naku...

Anyways, everything still's the same. Especially regarding kay Maria. Sa academics, may kaunting improvement. I really need to improve. May mga bagay na sinakripisyo para sa improvement nito. So I really need to improve. Well siguro hindi lang academics. Pati mga extra curricular at iba pa. Nagiging active na ako ng kaunti sa school. Siguro dahil na rin sa ilang motivation pero walang inspiration.

Marami akong kwento pero di ko pwedeng ikwento. SO siguro akin na muna ito.

Medyo walang saysay ang pinost ko... Next time na lang ako magpopost ng matino tino...