Magpaparinig na rin ako...

Hindi para sa bata ang post na ito, kung di mo kaya magbasa ng matitinding banat, wag mo na ituloy, mag click ka na lang DITO.

Sa mundo ngayon, nauuso ang "parinig". Ano nga ba ang parinig? Isa itong uri ng patama sa tao, pangaasar o ano mang uri ng pagbibigay ng mensahe sa tao sa pamamagitan ng hindi pagsasabi ng direkta sa tao. Nasa anyo ng impormal na pakikipagusap na sinasabi ang mensahe ng hindi nakaharap sa tao ngunit nariyan ang presensya ng tao at sinasadya na marinig ito. Isang uri rin ito ng karuwagan na ipinapakita sa pamamagitan ng pakikipag-komunika ng hindi nakatingin sa tao. (sariling depinisyon ko lang to).

These days kasi, maraming di kayang humarap at linawin ang kanilang gustong sabihin. Kaya dinadaan sa parinig. Yung tipong kung kailan ka lang dumaan, saka lang magsasalita. Tapos may sinasama pang mura. Parang nangaasar o nanunuya in the sense na may gusto siya iparating na mensahe. Di ka man nagbabasa ng blog ko, I don't give a damn care. At least, nalaman ng mga mambabasa na di mo ako kayang harapin at sanay ka lang magparinig. Yeah, you know who you are. Kasi ikaw lang naman yung nagiisang nagpaparinig talaga eh. Una kitang napansing nagpaparinig KAHAPON. Ako pa ginawa mong tanga eh mabilis ang pakiramdam ko. Pero isinawalang bahala ko lang. Tapos ngayon uulit ka pa? Kundi ka ba naman pala gago eh!

Kung anumang problema mo, sabihin mo! Hindi yung puro ka "naiinis", "naiilang" o kung anu-anong kabulastugan pa sasabihin mo. Kung may problema ka sa ugali ko, sabihin mo! Kung nagseselos ka o naiingit ka sa akin, GUMAYA KA!! Hindi yung dahil naeelibs ka eh naiinis ka na. Well, wag mo na kasi ipilit sarili mo, una, di ka naman nababagay, pangalawa, wala ka talagang pagaasa, BY THE LAW OF GOD AND OF MAN. Kaya kung yun ang kinaiinisan mo, tumigil ka na. Or kung iba pa man, e di sabihin mo! O itago mo sa sarili mo at hayaan mong mamatay ka na lang. Hindi yung ipaparinig mo pa tapos parang nagsisiga-sigaan ka kasi kala mo di ko alam. ULOL! ULOL! GAGO! Kung mabasa mo to, humarap ka na sa lunes dahil kung hindi pa rin, uulit-ulitin kitang murahin at gaguhin sa blog ko. At kung magpapaka-gago ka pa rin at magpaparinig, gago ka, babanggitin ko na pangalan mong ulol ka...


Anyways, itong buong araw na ito, di ako nagklase.


Umaga pa lang, pinatawag na kami, manunuod kasi kami ng pagkukwento sa UP. Nang kami makarating duon, 5 lamang ang kalahok. Tapos ang haba ng ikukwento ko kaso lack of time na, so to make the story short, nanalo ang LHS, 2nd place. Congrats pala kay G. Magat!

Tapos pagbalik ng school, Seminar naman. About sa seminar? NO COMMENT.


Anyways, marami pa akong gagawin. So saka ko na lang siguro dadagdagan kapag nakabalik na...