Somewhere in time

Try nyo pakinggan yan. Ewan ko saan ko nadownload to pero talagang relaxing. Actually yan yung pinapakinggan ko ngayon kaya medyo sentimental nanaman ako...

Habang inaalala ko talaga... Tapos tumutugtog ang tugtog na ito. Piano version kasi siya. Kaya medyo masesenti ka talaga. Paulit ulit. Tapos na ang oras ko sa pakikinig sa awitin ng mga choir. Ito naman, instrumental.

Minsan kasi sa pakikinig ko ng instrumental, nakakapagrelax ako. Tipong nalilmutan ko panandalian yung mga problema ko. Haizzz...

Siguro, meron talagang ibang mga bagay na hindi meant para matanggap mo. Siguro meron talaga itong pinaglalaanan. I am a failure. Lahat na lang. Simula ng maging tao ako hanggang sa matuto akong magsalita at magkaroon ng sariling grupo. Siguro, failure talaga ako. Hindi talaga siguro ako meant para magtagumpay,,, (hahaha... drama).

Hindi naman sa dinodown ko ang sarili ko, pero siguro, someday, hindi ko alam kung kailan, somewhere in time, matatapos rin ang kabiguan na to.

Hindi naman kasi ako magsesentimental talaga kung hindi ko natanggap ang ilang balita.

Una, regarding to where I am now, my course. Siguro nga... Nakakalito. Hindi ko alam. I was not always given the chance...

Pangalawa, ito. The main reason. Mula talaga nung 2nd year. Pero di ko alam. I thought, it was all over, but there was no confirmation. Yeah. Ilang facts na ang nagsabi na talagang no hope na. Pero ewan. Di ko maintindihan. Siguro sa readers wala kayong maintindihan, well sinasadya ko ito ng kaunti para naman hindi ako mawalan ng privacy sa buhay... Maybe, it is really not the time. And if ever, sana naman malaman ko. Mahirap mag risk. There's this losing. Ayoko mangyari sa akin yun. Haizz.... I know. There is someone much better. I am not much of a significance.




(Wahahaha.. Tama na drama... Aral muna...)